Rijkelijk te laat

Op de vooravond van het nieuwe schooljaar, presenteer ik jullie nog gauw:

Remi's afscheidscadeautjes voor de kindjes van de crèche (februari 2012. Bloos):

En de afscheidscadeautjes voor de juffen van Nora en Remi (juni 2012):

Met dank aan Van Katoen.

En nog een flockselke:

En nu: op naar een nieuw schooljaar, met hopelijk wat meer creativiteit, maar vooral gewoon wat meer tijd... 

To Playmobil or not to Playmobil?

Remi ontdekte onlangs Playmobil, bij nonkel Thomas. Uren heeft hij zich bezig gehouden met twee mannekes en een fiets. Ofte - in Remi zijn woorden - de boze peet (Viking) en Brigitte (vrouwtje met zwarte vlecht op de fiets die sterke gelijkenissen vertoont met de juf van de naschoolse opvang).

Wij hebben hadden geen Playmobil in huis, maar vandaag kocht ik twee "peten": een stewardess let toebehoren en een viking met pijl en boog. Ziehier het resultaat:

De grote vraag is nu: schaffen we ons een heleboel Playmobil aan (er zitten twee verjaardagen aan te komen, en dan weten we ineens ook wat te vragen voor Kerstmis, Nieuwjaar, ...) of blijven we verder investeren in Lego/Duplo. Want daarvan hebben we nu toch al een aantal Ikea-curverboxen vol.
Playmobil is duur. Dat kwam ik net te weten via hun website. En de wederhelft is Lego-fan in hart en nieren (Playmobil is voor softies, daar kunt ge niks me bouwen. Macho).

Dus, laat maar komen mensen. Jullie tips en tricks, ervaringen, best buys... en eventueel wat tweedehandsplaymobil? Tegen een prijs waar ik niet van achterover val?

Colette en Cezar

Hiervoor doorbreek ik met veel plezier eens mijn blogstilte:

Handgemaakt moois! 

Prachtige creaties! 

Schitterende combinaties! 

Rokjes, jurkjes, broekjes... voor elk wat wils! 

En toen naaide ik nog eens wat.

Na een lange naaipauze - alweer - schoot ik nog eens in actie. Ik kocht hier een zomerkleedje van Filou en Friends omwille van het leuke stofje. Qua model vond ik het vrij simpel, maar less is sometimes more. Bij FabricCity kocht ik een stofje van Michael Miller en een metertje paspel. En op - alweer - een naaiavond onder vriendinnen, stak ik dit kleedje in een mum van tijd in elkaar. Dankzij haar overlock weliswaar. 't Is toch een gerief.
Het originele modelletje heeft een ritssluiting op de rug. Aangezien ik nog steeds geen blinde rits kan innaaien en mijn naaimachine raar doet bij het maken van knoopsgaten ik ook al geen held ben als het op knoopsgaten aankomt, ging ik voor een sluiting zoals hier.

Het gileetje kocht ik tijdens onze uitgewaaide en uitgeregende, maar toch ontspannende vakantie aan zee.

En zie nu... die schoenen passen daar toch perfect bij?

#Wijvenweek: kleine kantjes en guilty pleasures.

Kleine kantjes:
- ik ben kuisziek. Ik wil en eis dat alles altijd proper en netjes is. Gedaan met eten betekent hier handjes wassen, want ik krijg de kriebels van vette kindervingerkes op mijn zwarte vloer. Inderdaad, deze dame met kuisziekte had ooit het schitterende idee om hier een zwarte vloer te (laten) leggen. Mede door mijn kuisziekte kan ik geen kuisvrouwen in mijn huis verdragen. Die doen dat nooit zoals ik dat wil. Nooit. Of ze pikken uw jeansbroek. Soms steek ik mijn kinders in de douche ipv in bad omdat ik net het bad heb gekuist. Echt. Ik vind persoonlijk dat ik daar echt al in verbeterd ben, maar als ik dat zeg dan begint mijn wederhelft te rologen.
- ik ben ecologisch niet goed bezig. Waterverbuik, elektriciteitsverbuik, autogebruik, ... Het zou hier allemaal wel eens mogen herbekeken worden.
- dit sluit meer aan bij gisteren: voor iedereen die mij kent en die denkt dat ik steil bruin haar heb, gefopt!!  Ik heb fluthaar, dat kroezelt en golft en om mijn haar zo steil te krijgen moet ik een half uur vroeger opstaan. Wassen & brushen, iedere dag! Ook niet bijster ecologisch nu ik erover nadenk.

Guilty pleasers:
Witte wijn, nonnetetten van den Daskalidès Chocolate Room, neuzekes, cava, champagne, pasta, zure beerkes uit de Colruyt, domme TV-programma's, Amerikaanse TV-programma's à la CSI (NY, Las Vegas èn Miami), Maltezers, andere wijvenblogs, ...

#Wijvenweek: Beautyqueen?

Een dag te laat, maar tijdens Wijvenweek kan ik me dat wel veroorloven zeker? Excuus? Geen. Gewoon geen zin gisteren. Soms mag een wijf ook eens lui zijn.

Dus Beautyqueen? Ik? Hmmm.
Laten we zeggen dat ik meestal niet de deur uitga zonder een laagje getinte dagcrème. En neen, dat is geen fond de teint. Fond de teint dat plakt en dat maakt plekken en ik kan daar niet tegen. Getinte dagcrème is gewone dagcrème met een klein beetje kleur. Of dat is toch wat den apotheker mij wijsmaakte. Ik gebruik ook wallenpotlood. Een moeder zonder wallenpotlood, das zoals een café zonder bier. Die van M.A.C. works miracles!! En voor de rest wat mascara.
En kleren, meestal vind ik van mezelf dat ik wel proper gekleed ga. Kleedjes, kleurkes, hakken, ...
Maar... eens de werkdag gepasseerd is en ik kom thuis dan is het eerste wat ik doe (na mijn kinderkes knuffelen) naar boven stormen en mijn vrijetijdskleren aandoen: t-shirt & trainingsbroek. Dat is mijn uniform. Belt ge 's avonds aan mijn deur, dan geneer ik me niet om u zo te ontvangen. U weze gewaarschuwd.

Give Away

... neen, niet bij mij (wat dacht u wel, ik heb nog geen tijd om iets voor mezelf te maken, laat staan voor een ander), wel bij Colette & Cezar.
Allen daarheen, want er is daar iets tofs te winnen.

Foto: Colette & Cezar.