Ziehier...

Op 't onverwachts naar een stoffenverkoop gaan, en daar deze pareltjes vinden:

Of terug naar je roots op zaterdag, en daar op een rommelmarkt een kraampje tegenkomen met dit, en nog veeeeel meer:

Daar wordt een mens blij van jong...

Nu nog projectjes, en tijd. 

Bye bye Walter, hello Thomas

Aangezien er hier anders voor 't moment niet veel te rapen valt: nog een beetje reclame (maar we gaan er geen gewoonte van maken, dat beloof ik u plechtig).

Op de hoek van de Oude Houtlei en de Hoogstraat of de Poel (of beide), sinds kort:

Voor een heerlijke koffie, gebak om van te likkebaarden, verse broodjes zoals u ze nog nooit proefde en nog veel meer, maar dat laat ik u zelf ontdekken.

Huh?

Ik ben geïrriteerd. En boos eigenlijk.
Maar 't zal wel overgaan.
Omdat mensen soms totaal niet zijn hoe ze zich voordoen te zijn. Jammer. Al had ik wel een licht vermoeden.  A woman's intuition.

Nu ja.

Binnenkort meer naaiprojectjes...
Of fotookes van mijn schatten. Ik zie nog wel.