Rijkelijk te laat

Op de vooravond van het nieuwe schooljaar, presenteer ik jullie nog gauw:

Remi's afscheidscadeautjes voor de kindjes van de crèche (februari 2012. Bloos):

En de afscheidscadeautjes voor de juffen van Nora en Remi (juni 2012):

Met dank aan Van Katoen.

En nog een flockselke:

En nu: op naar een nieuw schooljaar, met hopelijk wat meer creativiteit, maar vooral gewoon wat meer tijd... 

To Playmobil or not to Playmobil?

Remi ontdekte onlangs Playmobil, bij nonkel Thomas. Uren heeft hij zich bezig gehouden met twee mannekes en een fiets. Ofte - in Remi zijn woorden - de boze peet (Viking) en Brigitte (vrouwtje met zwarte vlecht op de fiets die sterke gelijkenissen vertoont met de juf van de naschoolse opvang).

Wij hebben hadden geen Playmobil in huis, maar vandaag kocht ik twee "peten": een stewardess let toebehoren en een viking met pijl en boog. Ziehier het resultaat:

De grote vraag is nu: schaffen we ons een heleboel Playmobil aan (er zitten twee verjaardagen aan te komen, en dan weten we ineens ook wat te vragen voor Kerstmis, Nieuwjaar, ...) of blijven we verder investeren in Lego/Duplo. Want daarvan hebben we nu toch al een aantal Ikea-curverboxen vol.
Playmobil is duur. Dat kwam ik net te weten via hun website. En de wederhelft is Lego-fan in hart en nieren (Playmobil is voor softies, daar kunt ge niks me bouwen. Macho).

Dus, laat maar komen mensen. Jullie tips en tricks, ervaringen, best buys... en eventueel wat tweedehandsplaymobil? Tegen een prijs waar ik niet van achterover val?

Colette en Cezar

Hiervoor doorbreek ik met veel plezier eens mijn blogstilte:

Handgemaakt moois! 

Prachtige creaties! 

Schitterende combinaties! 

Rokjes, jurkjes, broekjes... voor elk wat wils! 

En toen naaide ik nog eens wat.

Na een lange naaipauze - alweer - schoot ik nog eens in actie. Ik kocht hier een zomerkleedje van Filou en Friends omwille van het leuke stofje. Qua model vond ik het vrij simpel, maar less is sometimes more. Bij FabricCity kocht ik een stofje van Michael Miller en een metertje paspel. En op - alweer - een naaiavond onder vriendinnen, stak ik dit kleedje in een mum van tijd in elkaar. Dankzij haar overlock weliswaar. 't Is toch een gerief.
Het originele modelletje heeft een ritssluiting op de rug. Aangezien ik nog steeds geen blinde rits kan innaaien en mijn naaimachine raar doet bij het maken van knoopsgaten ik ook al geen held ben als het op knoopsgaten aankomt, ging ik voor een sluiting zoals hier.

Het gileetje kocht ik tijdens onze uitgewaaide en uitgeregende, maar toch ontspannende vakantie aan zee.

En zie nu... die schoenen passen daar toch perfect bij?

#Wijvenweek: kleine kantjes en guilty pleasures.

Kleine kantjes:
- ik ben kuisziek. Ik wil en eis dat alles altijd proper en netjes is. Gedaan met eten betekent hier handjes wassen, want ik krijg de kriebels van vette kindervingerkes op mijn zwarte vloer. Inderdaad, deze dame met kuisziekte had ooit het schitterende idee om hier een zwarte vloer te (laten) leggen. Mede door mijn kuisziekte kan ik geen kuisvrouwen in mijn huis verdragen. Die doen dat nooit zoals ik dat wil. Nooit. Of ze pikken uw jeansbroek. Soms steek ik mijn kinders in de douche ipv in bad omdat ik net het bad heb gekuist. Echt. Ik vind persoonlijk dat ik daar echt al in verbeterd ben, maar als ik dat zeg dan begint mijn wederhelft te rologen.
- ik ben ecologisch niet goed bezig. Waterverbuik, elektriciteitsverbuik, autogebruik, ... Het zou hier allemaal wel eens mogen herbekeken worden.
- dit sluit meer aan bij gisteren: voor iedereen die mij kent en die denkt dat ik steil bruin haar heb, gefopt!!  Ik heb fluthaar, dat kroezelt en golft en om mijn haar zo steil te krijgen moet ik een half uur vroeger opstaan. Wassen & brushen, iedere dag! Ook niet bijster ecologisch nu ik erover nadenk.

Guilty pleasers:
Witte wijn, nonnetetten van den Daskalidès Chocolate Room, neuzekes, cava, champagne, pasta, zure beerkes uit de Colruyt, domme TV-programma's, Amerikaanse TV-programma's à la CSI (NY, Las Vegas èn Miami), Maltezers, andere wijvenblogs, ...

#Wijvenweek: Beautyqueen?

Een dag te laat, maar tijdens Wijvenweek kan ik me dat wel veroorloven zeker? Excuus? Geen. Gewoon geen zin gisteren. Soms mag een wijf ook eens lui zijn.

Dus Beautyqueen? Ik? Hmmm.
Laten we zeggen dat ik meestal niet de deur uitga zonder een laagje getinte dagcrème. En neen, dat is geen fond de teint. Fond de teint dat plakt en dat maakt plekken en ik kan daar niet tegen. Getinte dagcrème is gewone dagcrème met een klein beetje kleur. Of dat is toch wat den apotheker mij wijsmaakte. Ik gebruik ook wallenpotlood. Een moeder zonder wallenpotlood, das zoals een café zonder bier. Die van M.A.C. works miracles!! En voor de rest wat mascara.
En kleren, meestal vind ik van mezelf dat ik wel proper gekleed ga. Kleedjes, kleurkes, hakken, ...
Maar... eens de werkdag gepasseerd is en ik kom thuis dan is het eerste wat ik doe (na mijn kinderkes knuffelen) naar boven stormen en mijn vrijetijdskleren aandoen: t-shirt & trainingsbroek. Dat is mijn uniform. Belt ge 's avonds aan mijn deur, dan geneer ik me niet om u zo te ontvangen. U weze gewaarschuwd.

Give Away

... neen, niet bij mij (wat dacht u wel, ik heb nog geen tijd om iets voor mezelf te maken, laat staan voor een ander), wel bij Colette & Cezar.
Allen daarheen, want er is daar iets tofs te winnen.

Foto: Colette & Cezar. 

Daar gaat hij...

Ook al probeerde ik hem uit alle macht tegen te houden, toch kwam hij met rasse schreden naderbij.
Toen werd het hier een ziekenboeg en was de krokusvakantie plots voorbij, en stond hij voor de deur: Remi's eerste schooldag.

De tweede keer minder erg? Vergeet het, 't was zo mogelijk nog verschrikkelijker of de vorige keer. Het feit dat de juf hem van mij moest lostrekken, maakte de zaak er niet beter op.

Verdict na zijn eerste dag: hij had het lastig, vroeg veel naar mama en papa, had vaak verdriet, maar het beterde na de middag.

En de mama? Laten we zeggen dat het een zeer goed idee was om de mascara die ochtend ongebruikt in de kast te laten...

Toen zag hij het nog allemaal zitten.

Vandaag de tweede dag: hij gaf geen kik deze morgen toen de papa hem afzette!

#Wijvenweek - Maskers af

Ik las er bij An over, en ik dacht: waarom niet? 

Ik doe mee! 

Hier vind je meer info.

Award

Van haar kreeg ik een award. Eventjes geleden al. Maar door een griepepidemie ten huize Noremi, stond bloggen gans het huishouden op een laag pitje. De jongens zijn genezen en hopelijk houden de meisjes ook stand.

Hier gaan we dan: 

Regels:

1. voeg de award toe op je blog

2. bedank de blogger van wie je de award kreeg

3. vertel zeven weetjes over jezelf

4. vermeld de regels

5. stuur de award door naar 15 andere bloggers

6. laat de bloggers weten dat ze de award ontvangen hebben. 

Zeven weetjes over mezelf:

1. In een ver verleden ging ik naar Sint-Bavohumaniora. Ik weet nog dat mensen toen zeiden "de studententijd, das den besten tijd van uw leven meiske", en dat was ook zo. Man, hebben wij daar plezier gehad, en er werden daar vriendschappen gesmeed voor het leven. Toen was Sint-Bavo nog een meisjesschool, en ergens vind ik het immens spijtig dat dat niet meer zo is... Want dat had iets, wij meisjes tegen de rest van de wereld. 

2. Ik ben een watje. Echt. Zo heb ik ooit één keer gespijbeld (ook op bovenstaande school), en ik was daar zodanig ondersteboven van, dat ik naar huis ging en alles opbiechtte aan mijn ouders. Die zijn daar trouwens nooit kwaad over geweest. Bizar. 

3. Voor ik kinderen had, las ik één boek per week. Nu lees ik nog één boek per twee maanden. Maar ik leef in hoop. Ooit zal ik weer één boek per week lezen. 

4. Ik ben een piekeraar. Ik lig soms wakker van de onbenulligste onnozelheden en "wat als"-en, zeker als het over mijn kindjes gaat. Ik ben dan ook een lichte en een slecht slaper, wat waarschijnlijk de reden is voor het "ik lees nog maar één boek per twee maanden"-probleem. 

5. Ik ben jaloers op/heb respect voor alle moeders en blogsters die er steeds weer in slagen de mooiste en meest originele creaties uit hun naaimachine/oven/mouw te schudden. Hoe doen die dat? Hebben die 48 uren in een dag ipv 24? Hebben die full-time huishoudsters? Slapen die niet? 

6. Ik werk nu in een bank. Maar in een ander leven zou ik graag apotheker worden. Om de één of andere reden heb ik me altijd aangetrokken gevoeld tot dat beroep. Ik zeg hier wel duidelijk: in een ander leven, want ik verzamelde buizen in de lessen fysica en chemie... 

7. Na mijn humaniora ging ik een jaar als AFS-student naar het buitenland, en ik hoop dat ik ooit geld/courage genoeg heb om mijn kinders hetzelfde te laten doen. 

Wie nog iets anders wil weten: vraag maar. 

En de award gaat naar:

- Mini@tuur AKA Juffertje Uil

- @Yane

- An Nelissen

En naar iedereen die hem wil...  

Hallo Mijnheer de Uil

Voor juf Sofie en Heksje Spinnemie

Handpop Uil

Vilt - Lijm - Naaimachine - Belletjes 

Voor Leon

Een geflockte mini-body voor deze mini-baby...

Even snel tussendoor...

... voor instant resultaat en een contente zoon:

Wie is de mooiste van het land?

En toen... kreeg ze van oma (aka de Kerstman) het langverwachte* Sneeuwwitje-kleed!! Zie ze glunderen.

En ook ondergewaardeerde prinsessen met boze stiefmoeders mogen af en toe eens van een glaasje champagne nippen:

* De Sint moest dit ook al brengen, maar bracht ander gerief. Tssss... die Sint toch. 

2012

Een beetje laat, maar daarom niet minder gemeend: 

Aan iedereen een schitterend 2012, vrij van zorgen en gevuld met een hele hoop liefde, geluk, warmte en creativiteit!