Omkeerbaar - maar ritsloos - rimpelrokje.

Ha, ziehier, een variant op vorige blogpost. Veel beter gelukt, veel schoner afgewerkt, perfect omkeerbaar. Maar jammer genoeg nog steeds ritsloos. 't Komt er aan, misschien na woensdag.
Stofjes: Ijverige Wijven Stoffenruil!

Duur: van 20:01 tot 21:32. Van het moment dat ik mijn stofjes en machine uit de kast haalde tot het moment dat de machine terug in de kast stond, de vloer terug kopspeld- en draadvrij was en de strijkplank terug in de berging stond dus. Snel... ik ben er nog niet goed van.

't Is ook supersimpel, het idee kwam in mij op toen ik aan het opruimen was vanavond. Ja, ik krijg nu eenmaal mijn beste ideeën als ik aan het kuisen ben. Hum. Ik wou echt wel zien of dit zou lukken, want sommige van mijn schitterende ideeën uit het verleden bleken vaak niet echt uitvoerbaar te zijn, of toch niet door mij. Maar dit, dit lukte...

Nodig:
- 1 rechthoek van 1m op 23cm
- 1 rechthoek van 1m op 28cm
- 1 rechthoek van 58cm op 10cm.
- Ne rekker.

Rimpelrokje voor beginners

Een rimpelrokje, het stond al langer op het verlanglijstje. Vooral na het zien van deze pareltjes. Maar blinde ritsen, voeringen… ik wil wel hoor, maar ik moet er eerst terug wat inkomen.

Dus werd het een rimpelrokje voor beginners of voor klunzen, ‘t is maar hoe je het bekijkt.

Wat heb je nodig (voor een dochter van drieënhalf die dertien kilo weegt en net geen meter groot is)

- een rechthoekig stuk stof van 92cm op 26 cm (naadwaarden reeds ingerekend)

- een rechthoekig stuk stof van 58cm (heupomtrek van de dochter + 1cm naadwaarde) op 10cm.

- ne rekker (of een elastiek)

Dat is het… En het rokje maken is heeeeel simpel. Ik zal ook eens een poging doen om een tutorial te maken mét foto’s, maar dat is dus voor het volgende rokje.

Alvast de afgewerkte versie:

En dan nog een belangrijke mededeling: vanaf nu zijn al de creatieve uitspattingen van mezelf en nog wat sympathieke dames te bewonderen op crochetprive. Allen daarheen dus.

Mijn heldje.

Er zijn zo van die dagen

Er zijn zo van die dagen waarop je de nacht ervoor maar een uur geslapen hebt - of zo voelt het toch - omdat je nageslacht er een nachtelijke estafette op zitten heeft. Elkaar aflossen, elk om beurt. Van die dagen waarop het geluid van je wekker door merg en been gaat omdat je net dan eindelijk in een diepe slaap gevallen bent. Dagen waarop je jezelf voortsleept, vechtend tegen een allesoverheersende vermoeidheid...
Van die dagen waarop je niet veel kan verdragen, ook van het nageslacht niet. Want zij lopen natuurlijk over van energie - hoe doen die dat toch, met zo weinig slaap? Dagen waarop het geduld zodanig ver te zoek is dat je je afvraagt of je het ooit nog terug zal vinden. Net op die dagen staat daar dan ook nog een overvolle mand strijk die dringend moet weggewerkt worden...

Zulke dagen mogen voor mijn part rap voorbij zijn.

Morgen beter.

Moose-guard

Speciaal voor de Canadezen:

Ziehier jullie engelbewaarder ;-)

(echt wel speciaal voor jullie hé, want ik vond dat niet eens zo'n schone t-shirt)

Allemaal Beestjes

De laatste dag van de Kerstvakantie en een schitterend zonnetje aan een heldere hemel. Mama Noremi, meestal niet de impulsiviteit zelve, deed eens iets impulsiefs en overtuigde papa Noremi om samen met de kids op de trein naar de zoo te springen. 't Was dat of 't STAM. En Nora, Remi en het weer indachtig was de zoo de betere optie.
 
Vlug alles ingepakt, picknick gemaakt, en net op tijd voor de trein van 11.13 naar Antwerpen.
 
' t Was een superdag:
 

Bij de pinguins

 de zebra's

 de olifanten

 de giraffen

 Nora poseerde erop los.

 En Remi... die deed een tuksken.