Over mij

32 jaar, woonachtig met mijn wederhelft in Gent. Mama van schat Nora (°september 2007) en minischat Remi (°augustus 2009) die momenteel het grootste deel van mijn tijd en gedachten in beslag nemen.

E-mailadres

woensdag 16 juni 2010

Helllluuuuuuuuuuuup

Mijn dochter is onstrafbaar! On-straf-baar...
Niet dat ik die constant moet straffen, maar sinds ze naar school gaat en naar huis komt met allerlei slechte manieren, moet er soms wel eens gestraft worden. Preken en onderhandelen helpt soms ook, maar in sommige situaties moet een ouder nu eenmaal echt op zijn strepen staan. Hoor mij bezig.
Maar, ze is dus onstrafbaar.
Tegen de muur staan om af te koelen... geen probleem, ik speel wel een beetje met de muur. Of erger nog, ik pulk er stukken bezetsel uit.
Geen TV (niet dat ze nu zoveel voor TV zit)... ook geen probleem, ik lees wel een boekske.
Geen verhaaltje voor het slapengaan... geen probleem, ik zing luidkeels ABCDEFG (de rest van 't alfabet kent ze nog niet) om nog luider te eindigen met A-FA-BET!!!
En luisteren? Alleen als het haar uitkomt. Wanneer begint zo een kind eigenlijk te luisteren? Negeren, ja, daar is ze extreem goed in.

Mijn dochter is dus onstrafbaar, maar 't is zo een lieveke.

2 opmerkingen:

  1. Herkenbaar! Lili is altijd zo geweest, of toch vanaf de moment dat ze gestraft moest worden. Ze doet vaak zelfs expres stoute dingen omdat de straf haar toch niks kan deren (zoals mijn tuinkabouter voor mijn ogen aan diggelen slaan). Wij waren hopeloos want we hadden geen vat op haar. Dus vroeg ik het bij Kind en Gezin toen we daar voor de laatste keer gingen. En de verpleegster stelde toen voor om haar iets af te nemen dat ze echt echt graag had. Dus eerst twee keer waarschuwen (zonder boos te worden, wel kordaat, maar dus met zo weinig mogelijk negatieve aandacht), dan namen we haar pop af (ze is er onafscheidelijk mee) en legden we die op de kast. Ze kreeg die pop pas weer de volgende dag terug (termijn bepaal je zelf naargelang de situatie). De eerste keer vond ik het hartverscheurend, ze huilde tranen met tuiten en kwam wel duizend keer 'sorry' en 'ik zal 't nooit meer doen' zeggen. Maar net dan moet je consequent zijn, het is uiteindelijk maar een pop én ze was gewaarschuwd. En dat werkte! Heel goed!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het probleem hiet is dat Nora niet echt iets heeft waar ze super aan gehecht is. Haar pop is favoriet, maar neem ik die weg dan vindt ze wel iets anders om te spelen. Ik denk dat ik haar vlug poppenverslaafd maak (zal ook eens poppenkleerkes en andere attributen vanonder 't masjien toveren) en misschien heb ik dan een "straf"middel. Pfff... opvoeden, 't gaat hier bij momenten met vallen en opstaan.

    BeantwoordenVerwijderen