En nu eens zoals het moet...

In een niet zo ver verleden maakte ik een cirkelrokje. Ik was toen lui en dacht dat ik het wel beter wist, en ik besliste toen om de wiskundige manier van Mme ZsaZsa links te laten liggen en het op de Noremi-manier (aka: the easy way) te doen. Hoe dat is afgelopen kan je hier nog eens lezen.

Ondertussen ben ik al wat ouder en ook al iets wijzer en met een restje stof uit oma's stoffenkast, waagde ik me nogmaals aan het rokje, maar nu "zoals het echt moet". De rekenmachine werd van onder het stof gehaald, er werd een pseudo-passer gefabriceerd uit potlood en touw, en ik maakte waarachtig gebruik van patroonpapier.

Dit is het resultaat... en het mag er wezen, al zeg ik het zelf. Ik ben helemaal zot van dit stofje, maar jammer genoeg was dit echt wel een restje van een restje en heb ik nu nog maar zo'n 20cm² over.

Vandaag ontdekte ik ook vliesofix. Halleluja!! Hilariteit alom waarschijnlijk nu in naaiend blogland, want welke naaister (ook al naait ze maar heel sporadisch) kent nu genen vliesofix. Awel, ik! Enfin, nu ben ik dus ook mee met de zaak en ik maakte ook nog twee t-shirtjes. Tis te zeggen, de t-shirts komen uit de Hema, maar de versiering is van mijn hand.

Op foto's van het tweede t-shirtje moeten jullie nog eventjes wachten, want het is een cadeautje voor een nieuwe aanwinst in de vriendenkring. Maar foto's van het rokje met bijpassend t-shirtje voor Nora vinden geïnteresseerden hieronder:

(Deze morgen paste het model het rokje en persoonlijk vind ik het iets aan de lange kant, dus ik denk dat er nog een paar centimetertjes afgaan.)