Het idee haalde ik bij Meisjesmama, en via haar blog kwam ik terecht op de blog van Mme Zsazsa, alwaar ik een schoon uitgetekende handleiding vond. Bij deze, merci voor de super handleiding, maar wiskunde en ik, das geen grote liefde, dus passers en berekeningen dat was me iets te veel van het goede. Per slot van rekening zag het er dus gemakkelijk uit - vond ik.
Bij één van Meisjesmama's commentaren zag ik dat zij "gewoon een gaatje knipt en dat steeds groter maakt" en dat was al wat meer my cup of tea.
Achteraf gezien had ik toch beter de wiskundige methode toegepast (heb Nico al opgedragen dringend zijn passer van onder 't stof te halen), want het tot stand komen van 't rokske heeft heel wat voeten in de aarde gehad. Eerst had ik de cirkel volledig verkeerd geknipt (ja! dat kan dus!), waardoor ik dus een stuk aan de onderkant moest aanzetten (vandaar de biais). Het stukske stof waaruit dit rokje tot stand kwam was amper 50 cm groot, dus veel had ik niet over. De tailleband knipte ik ook verkeerd (ja! kan dus ook!!). Ik heb een smalle dochter, maar de tailleband die ik eerst knipte, paste nog niet rond één van haar billekes. Ik moest dus de tailleband recupereren uit allerlei kleine restjes, maar aangezien die toch gefronst is door de rekker, valt dat niet echt op. Ik brak twee naalden op het proberen samenstikken van de elastiek die in de tailleband moest... Zucht. Maar, na veel gevloek, getorn, en een binnenkant waar ge best niet te dicht naar kijkt, is dit het resultaat (nog zonder model, want die lag al lang in dromenland):
Ik vind dat ons Sylvia goed werk geleverd heeft.
Veel bloed, zweet en tranen dus... maar 't is toch altijd het resultaat dat telt hè en dit ziet er echt wel dik oké uit hoor. Schoon, zwierig rokske! Uw dochterke is duidelijk ook klaar voor de lente :-)
BeantwoordenVerwijderenZo schoon! En oh wat herkenbaar, dat gestuntel!
BeantwoordenVerwijderenHeel mooi! Is hier ook altijd zo hoor, maar zo maak je de mooiste dingen :-)
BeantwoordenVerwijderen