De Genste Feesten. Waar is den tijd dat ik daar zo naar uitkeek? Ouders op reis, mijn zuurverdiende vakantiejobcenten - toen nog Belgische franken - spenderen aan drank (met welluidend klinkende namen als Blue Thrill, Troela en soms ne keer een Jupilerke) en sigaretten, dansen tot de zon op kwam en de nacht - bij dageraad - afsluiten onder de spiegelbol. 't Waren schone tijden.
Anno 2010 heb ik, nochtans een fiere Gentenaar, net geen hekel aan de Gentse Feesten (I know, shoot me). Want in tegenstelling tot een decennium geleden spendeer ik die tien dagen op een volkomen andere manier: ik werk in de zaak van de schoonouders, in het epicentrum van de Feesten, en geloof me, het is daar druk! Tussendoor oefen ik ook nog eens mijn normale carriere uit. Mijn mini's zijn uitbesteed aan oma's en mamie's, dus die zie ik zo eens tussen de soep en de patatten. Mijn bijna wederhelft ontsnapt er ook niet aan en neemt de avond en nacht-shift voor zijn rekening op de Feesten, dus wij liggen een uur of twee samen in bed (slapend voor alle duidelijkheid) en that's it. 's Avonds ben ik veel te moe en uitgeteld om er ook nog maar te denken eens een duik te nemen in het nachtleven... dus van het uitgebreide aanbod vanalles-en-nog-wat heb ik niks gezien. Ik kijk zo uit naar de dag dat ik er weer van kan genieten: concertje doen, met de mini's naar Batakamp, gewoon ronddolen in de stad...
Soit, Gentse Feesten dag 1 overleefd?- check. Nog negen te gaan... en dan: Platte rust.
En nu gaat ondergetekende een tukske doen en rest me enkel nog het volgende:
Aan alle fellow-Gentenaars: amuseer jullie, wees voorzichtig, geniet ervan en drink er enen op mijn gezondheid.
En ik ben toch wel een beetje jaloers.