Soit, op een woensdagse playdate, terwijl onze dochters zich vermaakten met theeserviesjes, Tinkelbel-kostuums en flamencoschoenen, bekeek ik het kleedje in kwestie eens in detail en dacht: zo moeilijk kan dat toch niet zijn.
Stofjes had ik al dankzij het Stoffenspektakel, het patroon tekende ik met de hand over.
Toen ik dacht: "zo moeilijk kan dat toch niet zijn", had ik wel enkele zaken over het hoofd gezien, zoals daar zijn: een blinde rits en een beleg.
Na een namiddag + avond zwoegen, vloeken, rekenen, puzzelen, lostornen, strijken, meten en zuchten is dit het resultaat:
Met volledig omkeerbaar beleg
überschattige knoopjes (aangezien ik een blinde rits niet zag zitten ondanks de deskundige uitleg op de laatste Ijverige Wijven-bijeenkomst)
En een action shot van de dochter die niet op de foto wou.