Over mij

32 jaar, woonachtig met mijn wederhelft in Gent. Mama van schat Nora (°september 2007) en minischat Remi (°augustus 2009) die momenteel het grootste deel van mijn tijd en gedachten in beslag nemen.

E-mailadres

zaterdag 19 februari 2011

Lentekriebels en vlinders

Er was eens een vriendin die zei: ik heb een keitof kleedje gekocht, volgens mij kunt gij dat namaken. Ze kocht het in een dure kinderwinkel ergens in Gent alwaar ik mij alleen maar begeef in de solden, en dan nog...
Soit, op een woensdagse playdate, terwijl onze dochters zich vermaakten met theeserviesjes, Tinkelbel-kostuums en flamencoschoenen, bekeek ik het kleedje in kwestie eens in detail en dacht: zo moeilijk kan dat toch niet zijn.

Stofjes had ik al dankzij het Stoffenspektakel, het patroon tekende ik met de hand over.

Toen ik dacht: "zo moeilijk kan dat toch niet zijn", had ik wel enkele zaken over het hoofd gezien, zoals daar zijn: een blinde rits en een beleg.

Na een namiddag + avond zwoegen, vloeken, rekenen, puzzelen, lostornen, strijken, meten en zuchten is dit het resultaat:

Met volledig omkeerbaar beleg
überschattige knoopjes (aangezien ik een blinde rits niet zag zitten ondanks de deskundige uitleg op de laatste Ijverige Wijven-bijeenkomst)
En een action shot van de dochter die niet op de foto wou.

maandag 7 februari 2011

Ik wil niet en nog veel meer...

- Ik wil niet
- Dat doet hier pijn (wijst naar haar linkerzijde)
- Mijn neus is vuil
- Mijn oog doet pijn (wrijft in haar rechteroog)
- Ik moet pipi doen
- Ik heb dorst
- Mijn beentjes hebben koud (ze heeft een lange broek aan en het is hier 21°)
- Mijn tong doet pijn
- Ik voel mij niet zo lekker
- Er is geen plaats meer in mijn buik
- Mijn buik doet pijn
- Ik wil een zoen (daar kon ik niet aan weerstaan)
- Dat piekt hier (wijst naar haar ander oog)
- Mijn beentjes doen pijn (misschien van de kou?)
- Dat doet hier pijn (wijst naar haar rechterzijde)

Dit waren deze middag Nora's uitvluchten om niet te moeten eten.
Merk vooral op dat "ik lust dat niet" niet in bovenstaand lijstje voorkomt, dus met mijn kookkunsten is niks mis. Ze wil gewoon niet eten, en iedere middag/avond (afhankelijk van wanneer er een warme maaltijd op tafel staat) is het een helse strijd. Drie jaar en half, net geen dertien kilo. Zucht.

En sinds kort weeg ik haar eten. Gewoon om te weten wat ze binnen heeft. Geen 200 gram mensen. Dat is minder dan de helft van haar kleine broer. Maar die eet ons dan weer arm. En zo is het altijd iets zeker...

zaterdag 5 februari 2011

Over God en (mijn) klein pierke

Mama haalt Nora uit bad en geeft haar een badhanddoek met kap. Nora slaat theatraal de handdoek om zich heen en zegt, met een vroom gezichtje:
"Ik is Maria".
Mama: "Maria???"
Nora: "Ja, van Jozef".
Mama: ...................
Nora: "En Jozef en Maria eeft ook een baby, maar die is in 't water gefalle..."

Dat komt ervan als er geen plaats meer is in 't Freinetschoolke in de buurt.

Om alle misverstanden te vermijden: wij zijn wel heel content hé van Nora's school, én van Nora's juf.

donderdag 3 februari 2011

Soms

Soms... haal ik in den duik Remi nog eens uit zijn bedje om te knuffelen. En als hij dan wakker wordt zeg ik met mijn meest onschuldige gezicht tegen de wederhelft die thuiskomt na een avond les geven "maar hij wou nie slapen".

Soms doe ik dat, ja. Maar hij is zo koddig, en hij wordt zo groot. Dus doe ik dat nu hij nog niet protesteert.

Remi augustus 2009