Over mij

32 jaar, woonachtig met mijn wederhelft in Gent. Mama van schat Nora (°september 2007) en minischat Remi (°augustus 2009) die momenteel het grootste deel van mijn tijd en gedachten in beslag nemen.

E-mailadres

donderdag 29 december 2011

Sailboatskirt

Toen ik dit rokje hier zag, was ik verkocht! Eens iets helemaal anders dan een cirkelrokje/rimpelrokje/rimpelrokje zijdelingse knoopjes/...

Het patroon is van Oliver+S. Het stofje is van Michael Miller en heb ik ooit besteld bij Noeks. Althans dat denk ik, want het ligt al zodanig lang in de kast te blinken dat ik het niet meer 100 % zeker ben. Eigenlijk was het bedoeld voor de birthday party dress, maar daar zag ik me geen beginnen aan. En ik vind persoonlijk dat ze al wat te groot wordt voor zo'n jurkje.

Met de professionele hulp van deze beide dames, zat dit rokje op één gezellige naai-avond bijna in elkaar. Enkel omzomen en de bovenkant afwerken diende er nog te gebeuren. Maar daar doe ik dan -bloos- twee weken over. De bedoeling is dat het rokje geopend wordt met de knopen op het voorpand, maar aangezien ik zo een spillebenige dochter heb, kan ik het rokje gewoon over haar heupen trekken. En - driewerf hoera - zo hoefde ik ook geen dagen stress te hebben over de knoopsgaten.

Dus op het einde van het jaar, toch nog op de valreep een maaksel van Noremi. Dochter content, moeder  ook content... en de zin om te naaien is er terug.

En schoon afgewerkt dat dat is... 
 En goed dat die oranje lakschoentjes daar bij passen.
En plezier dat dat baaske weer heeft ... 

zaterdag 24 december 2011

874

Remi is 874 dagen oud vandaag.
En 't is een kleine schande, maar na 874 dagen kan ik u met trots mij eerste jongenskledingsstuk voorstellen.

Stof: Stoffenspektakel 2010 (ziet ge, de intentie was er al in 2010 hé)
Patroon: naar een broekje van Abel(tje).
Met dank aan: Abel voor het gebruik van zijn broekje en Gaëlle, voor 't gebruik van de overlock, waardoor dit stuk op een mum van tijd ineen zat en ik nog de tijd had om een rokje ineen te flansen. Maar hierover later meer.

Aanschouw het model dat niet wou stilzitten, en het broekje natuurlijk.



maandag 19 december 2011

Rikki zonder wortel

Nora had dit weekend Rikki op bezoek. De klaspop. En in tegenstelling tot vorig jaar, toen Nora Jules geen blik waardig keurde... was ze nu al dagen op voorhand aan het aftellen naar vrijdag - aka de paarse dag.

Rikki arriveerde hier met sloffen, rugzak, logeerboekje, memoryspel, CD, maar -o wee- zonder wortel. En zeg nu zelf, wat is een konijn zonder wortel? Das zoals kerstmis zonder kerstboom, of moeder van zieke kinders zonder wallen.
Dus, deze moeder (met wallen by the way) placeerde zich achter de naaimachine en produceerde een nieuwe wortel voor die arme Rikki. Met bijpassende sjakosj, iets of wat meisjesachtig. Maar who cares, wij doen hier niet aan stereotypering. Zo kan hij nooit of te nimmer nog zijn wortel verliezen. Hoop ik.


Lapsus Linguae

Ha, een frambei en een aarboos.
Neen, ik wil Plop en de Kabeebiebouter.

Nora... winter 2011.

En binnenkort, eindelijk, echt waar, 't is geen verspreking: nog eens wat dinges die van onder de machine gerold zijn. Geduld is een schone deugd mensen.

zondag 20 november 2011

Colette en Cezar

Voorlopig valt hier weinig, bitter weinig te lezen en te beleven. Gewoon eventjes geen zin. Veel stofjes in de kast, veel belevenissen in het huishouden,... maar geen zin om te naaien, laat staan erover te bloggen.

Bij deze wel wat reclame voor een nieuwe naaiblog: Colette en Cezar. Ze begon pas een goed jaar geleden en maakt de prachtigste dingen. Veel succes met je blog G.!!

Allen daarheen.

vrijdag 5 augustus 2011

En toen... was hij 2!

 Cadeautjes
 Kus van Zus
 Bakfiets

Twee begot. En hij is nog steeds om op te eten, en hij is nog steeds om ter koddigst.
Al is hij wel het levend voorbeeld van de "ik ben twee en ik zeg nee-fase".

Neen, mimietje nie kokam ete.
Neen, mimietje nie patat ete.
Neen, mimietje nie aapak aan.
Neen, mimietje nie mekje drinke.
Neen, mimietje nie boeke lees.
Neen, mimietje nie soene aan.
Neen, mimietje nie bedje.
Neen, neen, neen, neen, neen... honderd keer per dag.

Voor zijn verjaardag huurden we een bakfiets, fiesten langs de polders naar Oostende (vanuit Wenduine welteverstaan, niet vanuit Gent. Zot.), deden een beetje van pizza eten en Theater aan Zee en speeltuin en park enzo. Ik keilde ongewild het fototoestel tegen de grond. Geen foto's meer vanaf dan dus. Nora deed een initiatie-tennisles, en wij kwamen tot de conclusie dat we geen toekomstige Clijster of Henin in huis hebben. Het begon te druppelen, toen regende het, en uiteindelijk regende het pijpenstelen. We fietsten in recordtempo terug naar Wenduine. De laatste vijf kilometer werden we vakkundig begeleid door een huilconcert uit de bakfiets. Ochere dat ventje, en dat op zijn verjaardag.

Om het goed te maken - en omdat we blijkbaar van onszelf vonden dat we er nog niet verzopen genoeg uitzagen - gingen we ook nog zwemmen. 't Was een leuke dag. En Nora wil nog eens gaan bakfiesten. "Maar dan zonder dat het regent".
Liefde...

maandag 27 juni 2011

Ziehier...

Op 't onverwachts naar een stoffenverkoop gaan, en daar deze pareltjes vinden:
Of terug naar je roots op zaterdag, en daar op een rommelmarkt een kraampje tegenkomen met dit, en nog veeeeel meer:
Daar wordt een mens blij van jong...

Nu nog projectjes, en tijd. 

dinsdag 21 juni 2011

Bye bye Walter, hello Thomas

Aangezien er hier anders voor 't moment niet veel te rapen valt: nog een beetje reclame (maar we gaan er geen gewoonte van maken, dat beloof ik u plechtig).

Op de hoek van de Oude Houtlei en de Hoogstraat of de Poel (of beide), sinds kort:



Voor een heerlijke koffie, gebak om van te likkebaarden, verse broodjes zoals u ze nog nooit proefde en nog veel meer, maar dat laat ik u zelf ontdekken.

vrijdag 10 juni 2011

Huh?

Ik ben geïrriteerd. En boos eigenlijk.
Maar 't zal wel overgaan.
Omdat mensen soms totaal niet zijn hoe ze zich voordoen te zijn. Jammer. Al had ik wel een licht vermoeden.  A woman's intuition.

Nu ja.

Binnenkort meer naaiprojectjes...
Of fotookes van mijn schatten. Ik zie nog wel.

maandag 9 mei 2011

Happy Birthday to me... (en Nico)

Herinneren jullie je dit verhaal nog?
Wel, 't werd erger en erger... tot het niet meer kon zijn. Veel gevloek wanneer de laptop plots uitviel, en vooral: we hadden op den duur oordopkes nodig en moesten roepen om boven het lawaai dat de laptop maakte uit te komen. Mijn stofzuiger produceert minder decibels...

Dus trakteerden de wederhelft en ik elkaar op een gezamelijk verjaardagscadeau... en wel dit:

Het is wennen... maar we zien elkaar nu al graag. 

donderdag 5 mei 2011

A-lijn(tje)

Ik kocht hier een prachtig stofje.
Ik leende een Burda patroontje voor een A-lijn kleedje.
Ik tekende het patroon over op de stof. Ik knipte (maar zei eerst nog vlug een weesgegroetje). Ik knipte een beleg uit dunne witte katoen. Ik zigzagde.
Ik stikte alle delen aan elkaar, en ik hoefde niks (!!) los te tornen.
Ik naaide er een prachtig vintage jaren '80 (valt dat eigenlijk al onder de noemer "vintage"?) knoopje aan, dat ik kreeg van haar.
Ik zoomde om en labelde.
Ik aanschouwde mijn meest perfecte naaisel tot nu toe.
Ik verraste de dochter deze morgen en de dochter zei "allemaal kuikentjes" en was in de wolken.

Ik kwam tot de conclusie dat Burda's maat 104 veel te wijd is voor mijn spillebeen...

Flash forward:
Ik torn los, meet, knip overtollige stof weg en begin volledig opnieuw. Zucht. Al goed dat ik de randen nog niet had doorgestikt.

Foto van kleedje met model krijgen jullie als het wat minder als een patattenzak rond haar mager lijfje hangt.



maandag 2 mei 2011

Oh nightmare.

Twee weken terug ging de dochter voor de allereerste keer naar school in een door haar moeder gemaakt kledingstuk (ik maakte het vorig jaar in juni, maar toen viel het nog wat groot uit). "Oe? Gij naait toch al langer dan twee weken?" Hoor ik u nu denken.
Inderdaad, er hangen al heel wat rokjes en kleedjes in dochter's kast. Maar laat ik nu af en toe eens last hebben van nachtmerries. En één daarvan gaat zo: moeder doet dochter fier een zelfgemaakt rokske aan. Dochter blij. Dochter gaat naar school en ravot op de speelplaats. Rokske valt uiteen wegens niet stevig genoeg ineen genaaid. Dochter staat daar in haar onderbroekske. Andere kindjes lachen dochter uit. Dochter heeft voor eeuwig en altijd een trauma.

Maar, wat is het nut van te zitten vloeken, zweten en lostornen achter uw naaimachine als de kleren nooit het daglicht zien? Dus twee weken terug stuurde ik ze zo naar school:


Moet ik dat echt aandoen?

's Avonds pikte ik de dochter op. Dochter nog steeds even enthousiast en rokske volledig intact.

Vandaag ging de dochter naar school in een wikkelrimpelrokje. Eentje dat ik vorig week nog vlug ineen naaide. Toen ik ze vanavond op school ging halen was het eerste dat ze zei: mama, de knop is van mijn rok gevallen... maar ik heb hem in mijn boekentas gestopt. Het ene uiteinde van het rokje was vakkundig in achter de tailleband gestopt. Geen glimp van het ondergoed te zien. Einde verhaal. Geen trauma's te bespeuren (alleen bij de mama een beetje).

En ik dacht nog dat ik er die knop zo stevig had aangenaaid. Haast en spoed ... blablabla.

vrijdag 15 april 2011

Geen tijd - maar toch een beetje reklaam.

't Is hier stil...
Geen tijd om te bloggen of te naaien, want veel te veel andere leuken dingen te doen. Zoals daar zijn: Speelstraat, zee, Plopsaland, Ardennen, ...

Na de vakantie beloof ik dat er weer wat schone dingen van onder 't machine zullen rollen... in mooie stofjes, van bij Fabriccity. Allen daarheen.

donderdag 17 maart 2011

Krulletjes

Hm, dat begint hier verdacht veel op een nektapijt te lijken...
Maar geen haar op mijn hoofd dat er aan denkt er de schaar in te zetten.

zondag 13 maart 2011

Wikkel, rimpel, wikkel, rimpel

Ik maakte eens een wikkelrimpelrok, omdat het niet altijd hetzelfde moet zijn.
't Principe is vrij simpel: een rechthoek rimpelen en schoon afwerken:

Dankzij haar prehistorisch uitziende, maar o zo handige rimpelvoet, is het rimpelen een fluitje van een cent. Je krijgt dan eerder kleine plooitjes (om de zoveel steken) maar ik vind het echt super. Jammer genoeg past hij niet op mijn Husqvarna.

Aan de ene kant een drukknoopje, en aan de andere kant een mooi knoopje naar keuze (met dank aan Caroline :-), twee mag ook. De tailleband werd verstevigd met vlieseline (bedankt voor de tip Karolien) omdat het dan allemaal wat mooier valt.

En klaar is kees.

Stofje: Stoffenspektakel.
Dochter: Reuzeblij.

zaterdag 19 februari 2011

Lentekriebels en vlinders

Er was eens een vriendin die zei: ik heb een keitof kleedje gekocht, volgens mij kunt gij dat namaken. Ze kocht het in een dure kinderwinkel ergens in Gent alwaar ik mij alleen maar begeef in de solden, en dan nog...
Soit, op een woensdagse playdate, terwijl onze dochters zich vermaakten met theeserviesjes, Tinkelbel-kostuums en flamencoschoenen, bekeek ik het kleedje in kwestie eens in detail en dacht: zo moeilijk kan dat toch niet zijn.

Stofjes had ik al dankzij het Stoffenspektakel, het patroon tekende ik met de hand over.

Toen ik dacht: "zo moeilijk kan dat toch niet zijn", had ik wel enkele zaken over het hoofd gezien, zoals daar zijn: een blinde rits en een beleg.

Na een namiddag + avond zwoegen, vloeken, rekenen, puzzelen, lostornen, strijken, meten en zuchten is dit het resultaat:

Met volledig omkeerbaar beleg
überschattige knoopjes (aangezien ik een blinde rits niet zag zitten ondanks de deskundige uitleg op de laatste Ijverige Wijven-bijeenkomst)
En een action shot van de dochter die niet op de foto wou.

maandag 7 februari 2011

Ik wil niet en nog veel meer...

- Ik wil niet
- Dat doet hier pijn (wijst naar haar linkerzijde)
- Mijn neus is vuil
- Mijn oog doet pijn (wrijft in haar rechteroog)
- Ik moet pipi doen
- Ik heb dorst
- Mijn beentjes hebben koud (ze heeft een lange broek aan en het is hier 21°)
- Mijn tong doet pijn
- Ik voel mij niet zo lekker
- Er is geen plaats meer in mijn buik
- Mijn buik doet pijn
- Ik wil een zoen (daar kon ik niet aan weerstaan)
- Dat piekt hier (wijst naar haar ander oog)
- Mijn beentjes doen pijn (misschien van de kou?)
- Dat doet hier pijn (wijst naar haar rechterzijde)

Dit waren deze middag Nora's uitvluchten om niet te moeten eten.
Merk vooral op dat "ik lust dat niet" niet in bovenstaand lijstje voorkomt, dus met mijn kookkunsten is niks mis. Ze wil gewoon niet eten, en iedere middag/avond (afhankelijk van wanneer er een warme maaltijd op tafel staat) is het een helse strijd. Drie jaar en half, net geen dertien kilo. Zucht.

En sinds kort weeg ik haar eten. Gewoon om te weten wat ze binnen heeft. Geen 200 gram mensen. Dat is minder dan de helft van haar kleine broer. Maar die eet ons dan weer arm. En zo is het altijd iets zeker...

zaterdag 5 februari 2011

Over God en (mijn) klein pierke

Mama haalt Nora uit bad en geeft haar een badhanddoek met kap. Nora slaat theatraal de handdoek om zich heen en zegt, met een vroom gezichtje:
"Ik is Maria".
Mama: "Maria???"
Nora: "Ja, van Jozef".
Mama: ...................
Nora: "En Jozef en Maria eeft ook een baby, maar die is in 't water gefalle..."

Dat komt ervan als er geen plaats meer is in 't Freinetschoolke in de buurt.

Om alle misverstanden te vermijden: wij zijn wel heel content hé van Nora's school, én van Nora's juf.

donderdag 3 februari 2011

Soms

Soms... haal ik in den duik Remi nog eens uit zijn bedje om te knuffelen. En als hij dan wakker wordt zeg ik met mijn meest onschuldige gezicht tegen de wederhelft die thuiskomt na een avond les geven "maar hij wou nie slapen".

Soms doe ik dat, ja. Maar hij is zo koddig, en hij wordt zo groot. Dus doe ik dat nu hij nog niet protesteert.

Remi augustus 2009

maandag 31 januari 2011

Omkeerbaar - maar ritsloos - rimpelrokje.

Ha, ziehier, een variant op vorige blogpost. Veel beter gelukt, veel schoner afgewerkt, perfect omkeerbaar. Maar jammer genoeg nog steeds ritsloos. 't Komt er aan, misschien na woensdag.
Stofjes: Ijverige Wijven Stoffenruil!

Duur: van 20:01 tot 21:32. Van het moment dat ik mijn stofjes en machine uit de kast haalde tot het moment dat de machine terug in de kast stond, de vloer terug kopspeld- en draadvrij was en de strijkplank terug in de berging stond dus. Snel... ik ben er nog niet goed van.

't Is ook supersimpel, het idee kwam in mij op toen ik aan het opruimen was vanavond. Ja, ik krijg nu eenmaal mijn beste ideeën als ik aan het kuisen ben. Hum. Ik wou echt wel zien of dit zou lukken, want sommige van mijn schitterende ideeën uit het verleden bleken vaak niet echt uitvoerbaar te zijn, of toch niet door mij. Maar dit, dit lukte...

Nodig:
- 1 rechthoek van 1m op 23cm
- 1 rechthoek van 1m op 28cm
- 1 rechthoek van 58cm op 10cm.
- Ne rekker.

vrijdag 28 januari 2011

Rimpelrokje voor beginners

Een rimpelrokje, het stond al langer op het verlanglijstje. Vooral na het zien van deze pareltjes. Maar blinde ritsen, voeringen… ik wil wel hoor, maar ik moet er eerst terug wat inkomen.
Dus werd het een rimpelrokje voor beginners of voor klunzen, ‘t is maar hoe je het bekijkt.

Wat heb je nodig (voor een dochter van drieënhalf die dertien kilo weegt en net geen meter groot is)
- een rechthoekig stuk stof van 92cm op 26 cm (naadwaarden reeds ingerekend)
- een rechthoekig stuk stof van 58cm (heupomtrek van de dochter + 1cm naadwaarde) op 10cm.
- ne rekker (of een elastiek)

Dat is het… En het rokje maken is heeeeel simpel. Ik zal ook eens een poging doen om een tutorial te maken mét foto’s, maar dat is dus voor het volgende rokje.

Alvast de afgewerkte versie:



En dan nog een belangrijke mededeling: vanaf nu zijn al de creatieve uitspattingen van mezelf en nog wat sympathieke dames te bewonderen op crochetprive. Allen daarheen dus.

zondag 16 januari 2011

dinsdag 11 januari 2011

Er zijn zo van die dagen

Er zijn zo van die dagen waarop je de nacht ervoor maar een uur geslapen hebt - of zo voelt het toch - omdat je nageslacht er een nachtelijke estafette op zitten heeft. Elkaar aflossen, elk om beurt. Van die dagen waarop het geluid van je wekker door merg en been gaat omdat je net dan eindelijk in een diepe slaap gevallen bent. Dagen waarop je jezelf voortsleept, vechtend tegen een allesoverheersende vermoeidheid...
Van die dagen waarop je niet veel kan verdragen, ook van het nageslacht niet. Want zij lopen natuurlijk over van energie - hoe doen die dat toch, met zo weinig slaap? Dagen waarop het geduld zodanig ver te zoek is dat je je afvraagt of je het ooit nog terug zal vinden. Net op die dagen staat daar dan ook nog een overvolle mand strijk die dringend moet weggewerkt worden...

Zulke dagen mogen voor mijn part rap voorbij zijn.

Morgen beter.

maandag 10 januari 2011

Moose-guard

Speciaal voor de Canadezen:

Ziehier jullie engelbewaarder ;-)


(echt wel speciaal voor jullie hé, want ik vond dat niet eens zo'n schone t-shirt)

Allemaal Beestjes

De laatste dag van de Kerstvakantie en een schitterend zonnetje aan een heldere hemel. Mama Noremi, meestal niet de impulsiviteit zelve, deed eens iets impulsiefs en overtuigde papa Noremi om samen met de kids op de trein naar de zoo te springen. 't Was dat of 't STAM. En Nora, Remi en het weer indachtig was de zoo de betere optie.
 
Vlug alles ingepakt, picknick gemaakt, en net op tijd voor de trein van 11.13 naar Antwerpen.
 
' t Was een superdag:
 
Bij de pinguins
 de zebra's
 de olifanten
 de giraffen
 Nora poseerde erop los.
 En Remi... die deed een tuksken.