And then there was light, a wedding and a goodbye.

Na twee loodzware weken van laptoploosheid - blog updaten via den eifoon bleek minder evident dan gedacht - ben ik er weer.

Op creatief gebied valt er hier nog steeds bitter weinig te melden, tot mijn grote schaamte, op familiaal gebied des te meer. Nadat wij ons hier bijna drie jaar geleden in een zotte bui verloofden, kwam het er op 25/10 plots toch van... a wedding! Yes indeed. Geen dag vol met wit en duiven en rijst en pastoors en kerken en limo's en kostuums, maar eerder een dag van stadhuis en gezellig samenzijn met vrienden om af te sluiten met een etentje onder familie. Meer moest dat voor ons niet zijn...

Verder hadden wij gedurende de maand oktober twee extra huisgenoten. Mijn broer en zijn vriendin. Op een gezellige zondagnamiddag, bij taart en koffie, stelden zij ons de vraag of onze woonst ook efkens hun woonst mocht zijn in afwachting van hun Canadees avontuur. Wij (die toen nog niet beter wisten ;-) zeiden ja, en zo gezegd zo gedaan. Lap, zo maar plots twee extra mensen in uw huis. Remi terug in de ouderlijke slaapkamer (niet bevorderlijk voor de nachtrust) en de logés in Remi's kamer. Veel extra gerief in een klein rijhuizeke, extra files in de badkamer, om de vijf minuten naar de bakker om vers brood. Maar ook veel gezelligheid en drukte en lekker eten en altijd volk in huis 's avonds... 't Was leuk en achteraf gezien veel te kort, want nu zijn ze vertrokken en als ik heel eerlijk ben is het hier nu stil... veel te stil. En ruim.