Over mij

32 jaar, woonachtig met mijn wederhelft in Gent. Mama van schat Nora (°september 2007) en minischat Remi (°augustus 2009) die momenteel het grootste deel van mijn tijd en gedachten in beslag nemen.

E-mailadres

woensdag 24 maart 2010

Proefdraaien

19 april 2010. 't Staat al maanden aangevinkt in mijn agenda. Nora's eerste schooldag. Ik weet niet wat ik er moet van denken. Aan de ene kant ben ik opgelucht, want naar het schijnt heeft schoolgaan een positieve invloed op het peuterpuberen. Aan de andere kant: 't is gedaan, fini, done, ... mijn kleine meisje. 't Zal nu met reuzesprongen vooruit gaan, en voor ik het weet lig ik 's nachts wakker omdat mijn dochter nu nog niet thuis is. Ik word er helemaal emotioneel van. Maar aangezien het leven verdergaat, moet ik mij er bij neerleggen en ga ik morgen met de dochter een namiddagje proefdraaien in de kleuterklas. Ben echt benieuwd hoe het er daar aan toe zal gaan. Wegens de superdeluxe-echt-goed-uitgedokterde-en-vooral-supereerlijke grootstedelijke inschrijvingspolitiek van de Stad Gent (maar dat is dan mijn emotioneel ingegeven en vooral extreem subjectieve mening) is het niet de school van onze eerste keuze waar we al eens een lesje meegevolgd hadden en weten we niet goed wat te verwachten. Onze eerste indruk bij de inschrijving was heel positief... nu nog afwachten hoe het er morgen aan toe gaat. Ik heb alvast een voorraad papieren zakdoeken in de sjakosj gestoken. Wat gaat dat geven op D-day?

4 opmerkingen:

  1. Wat een mijlpaal!
    Geef je emoties maar ruimte hoor, dat mag best.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Oh ik was ook zo'n emotioneel vat bij de wen-dagen. Vooral bij Stella. Ze ging wennen in juni om in september te starten en ze was nog zo klein en al zo rijp om te gaan. Ze vroeg al maanden dagelijks of ze naar school mocht (Henrietta en Omons, geen idee of je hen kent, gingen eerder al naar school en Stella miste haar vriendinnetjes in de crèche). Op de wendag zag ze me al niet meer staan en ik moest mijn tranen inslikken. Maar op 1 september ging dat reuzegoed! Het kind was er aan toe en gelukkig dus dan ben je dat als moeder ook!

    Veel succes op de wendag en nog meer op 19 april! Ge gaat dat zien, zo plezant dat dat is voor kleuters!

    En idd, scholen en gent...vreselijk! Wij hadden nog het 'geluk' van te kunnen kamperen. Al hadden we dat liever op een km van ons huis gedaan in plaats van aan 't Trappenhuis. Erg he, dat je kinderen niet kunnen gaan waar je 't wilt! En bij jullie is het dan eens zo stom, 500m van de school en geen plaats! Wraakroepend!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Veel eerste crèche- en schooldagen in blogland de laatste maanden... ik ben zelf geen mama, maar ik kan me levendig inbeelden dat het voor de mama vaak pakken erger is dan voor de kindjes zelf :-) Zeker als je gewend bent je kindje de hele dag bij je te hebben. Maar hé, we worden allemaal groot en elke fase is weer een ervaring erbij hè. 't Zal allemaal best wel meevallen. Succes!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. @Iedereen: verslag van de namiddag: Nora heel afwachtend en verlegen, nadien volgzaam en vervolgens wou ze niet mee naar huis. Mama daarentegen had moeite om niet ter plekke in tranen uit te barsten en dat tot vijf keer toe (softie). Gelukkig was de papa er ook, of ik was al na vijf minuten gaan lopen en in de creche gaan smeken of ze daar nog een paar jaar mocht blijven. Mijn kleine pruts op die grote speelplaats... ik kan daar nu echt eens niet mee overweg. :-( En de rest van die moeders zagen er zo koelbloedig uit hé.
    Ik geraak er wel over heen zenne, alleen nu nog niet ;-)

    BeantwoordenVerwijderen