Over mij

32 jaar, woonachtig met mijn wederhelft in Gent. Mama van schat Nora (°september 2007) en minischat Remi (°augustus 2009) die momenteel het grootste deel van mijn tijd en gedachten in beslag nemen.

E-mailadres

donderdag 21 januari 2010

Asfalt vs. kasseien





Bij ons in 't straat is er een vete aan de gang die ondertussen hilarische proporties aanneemt.

Een korte situatieschets: een hele tijd geleden braken ze hier de straat open. Toegegeven, 't was nodig, want er lagen hier nog kasseien uit de oudheid en als er een bus passeerde, of zelfs maar een 4x4 ( enzo zijn er hier nogal veel) stond ons huizeke te daveren op zijn grondvesten uit 1899. De bedoeling was om de kasseien terug te plaatsen, maar dan zonder al de putten en bulten. Het oude treinspoor (ooit was onze straat blijkbaar het middelpunt van een bloeiende kolenhandel, vandaar de treinsporen) zou behouden blijven en als fietspad dienen. Allemaal schone vooruitzichten.
Tot "het verplichte terugplaatsen der kasseien"  plots niet zo verplicht meer bleek te zijn en er asfalt werd gegoten in een deel van de straat. En dat was het begin van 't einde.

Een beperkt groepje kassei-adepten is hier namelijk niet mee akkoord. De kasseien zijn blijkbaar geregistreerd als beschermd stadsgezicht en moeten terugkomen. 't Staat ook zo in de bouwvergunning. 't Fijne weet ik er niet van, en wat de bouwvergunning betreft hebben de kassei-aanhangers gelijk. Ik denk dat zowat 90% van de andere straatbewoners gewoon asfalt wil, als je de "asfalt for life"-affiches mag geloven, maar oh neen... das buiten de kasseiers gerekend. Die blijven maar beroep aantekenen, iedere keer dat er een nieuwe asfalt-bouwvergunning wordt afgeleverd. En dat is nu al ontelbaar veel keren gebeurd. Iedere keer wij dus een brief van 't Stad Gent en de Schepen van Openbare Werken, Stadswoningen en Rationeel Energiegebruik (REG) in de bus krijgen met daarop de aankondiging van "een spoedige hervatting der asfaltwerken" tellen wij de dagen af en worden er pronostiekskes opgesteld tot er een brief in de bus valt van 't Stad Gent dat er toch weer beroep is aangetekend en dat de geplande werken jammer genoeg niet doorgaan. Hilarisch gewoon.

En wij? Wij laten het niet aan ons hart komen, want in de tussentijd wonen wij in een doodlopende straat zonder doorgaand verkeer. Lekker rustig. (Voor diegenen die langs het stuk wonen waar ze net niet geraakt zijn met den asfalt zal het waarschijnlijk iets minder plezant zijn). Asfalt of kasseien, 't Doet ons niks jong! Blijf er maar over doorbomen als ge niks anders te doen hebt, zeg ik daarop.

3 opmerkingen:

  1. Sja, waar je al over kan keuvelen hè?
    Woon je in zo'n oud huis joh!
    Leuk.

    Aritha

    BeantwoordenVerwijderen
  2. O nee, ik maak een foutje: de straat is zo oud.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Het huis ook, maar wel volledig gerenoveerd. Stelt niet veel voor hoor, is een bescheiden rijtjeshuis ;-)

    BeantwoordenVerwijderen